آموزش کامل ضمایر و افعال کمکی انگلیسی (Pronouns & Auxiliary Verbs)

یادگیری زبان انگلیسی بدون درک درست ضمایر انگلیسی و افعال کمکی انگلیسی امری غیرممکن است. ضمیر کلمه‌ای است که جای اسم می‌آید تا از تکرار آن جلوگیری کند. به جای گفتن «احمد کتاب احمد را برداشت»، می‌گوییم «احمد کتابش را برداشت» یا می‌گوییم «او کتابش را برداشت» و به این ترتیب از دو ضمیر شخصی و ضمیر ملکی در این جمله استفاده می‌کنیم. در انگلیسی هم همین اصل وجود دارد.

یادگیری زبان انگلیسی بدون درک درست ضمایر انگلیسی و افعال کمکی انگلیسی امری غیرممکن است. این دو موضوع پایه‌ای‌ترین بخش‌های گرامر محسوب می‌شوند و در هر مکالمه و متنی با آن‌ها روبرو خواهید شد. در این مقالۀ جامع، انواع ضمیر در انگلیسی و Auxiliary verbs in English را با مثال‌های کاربردی و جداول مفصل بررسی می‌کنیم.

ضمایر انگلیسی (Pronouns) چیست؟

ضمیر کلمه‌ای است که جای اسم می‌آید تا از تکرار آن جلوگیری کند. به جای گفتن «احمد کتاب احمد را برداشت»، می‌گوییم «احمد کتابش را برداشت» یا می‌گوییم «او کتابش را برداشت» و به این ترتیب از دو ضمیر شخصی و ضمیر ملکی در این جمله استفاده می‌کنیم. در انگلیسی هم همین اصل وجود دارد.

انواع ضمایر در انگلیسی

1. ضمایر شخصی انگلیسی (Personal Pronouns)

ضمایر شخصی کلماتی هستند که جایگزین اسم اشخاص، حیوانات یا اشیا می‌شوند. این ضمایر بر اساس نقش خود در جمله (فاعل یا مفعول)، جنسیت، تعداد و شخص (اول، دوم، سوم) تغییر می‌کنند.

Subject Pronoun	Meaning (Farsi)	Example	Translation of Example
I	من	I am a student.	من دانش‌آموز هستم.
You	تو/شما	You are my friend.	تو دوست من هستی.
He	او (مذکر)	He is a doctor.	او دکتر است.
She	او (مؤنث)	She likes music.	او موسیقی دوست دارد.
It	آن (غیرجاندار)	.It is a beautiful day	آن روز خوبی است.
We	ما	We are happy.	ما خوشحال هستیم.
They	آن‌ها	They play football.	آن‌ها فوتبال بازی می‌کنند.

2. ضمایر مفعولی (Object Pronouns)

ضمایر مفعولی به جای مفعول جمله می‌آیند و نشان می‌دهند که عمل فعل روی چه کسی یا چه چیزی انجام شده است. نشانۀ شناختی رایج آن ها در زبان فارسی حرف اضافه «را» است.

ضمیر مفعولی (Objective Pronoun)	معنی (Meaning)	مثال (Example)	ترجمه (Translation)
Me	مرا	Call me tomorrow	مرا(به من) فردا زنگ بزن
You	تو را/شما را	I see you	من تو را می بینم
Him	او را (مذکر)	I know him well	من او را به‌خوبی می‌شناسم
Her	او را (مؤنث)	Give her the book	کتاب او را بدهید
It	آن را	Buy it now	آن را حالا بخر
Us	ما را	Help us please	ما را کمک دهید
Them	آن‌ها را	I like them	آن‌ها را دوست دارم

3. ضمیر ملکی در انگلیسی (Possessive Pronouns)

ضمایر ملکی مالکیت را نشان می‌دهند و به جای اسم به کار می‌روند تا از تکرار آن جلوگیری کنند.

ضمایر ملکی در زبان انگلیسی نقش بسیار مهمی در نشان دادن مالکیت ایفا می‌کنند. این ضمایر به جای یک اسم یا عبارت اسمی به کار می‌روند تا مشخص کنند چه کسی صاحب چیزی است یا چه چیزی به چه کسی تعلق دارد. استفاده از ضمایر ملکی به جای تکرار اسم، باعث می‌شود متن روان‌تر و طبیعی‌تر به نظر برسد و از تکرار مکرر کلمات جلوگیری می‌کند.

صفت ملکی	ضمیر ملکی	معنی (ملکی)	مثال (فارسی)	مثال (انگلیسی)
My	Mine	مال من	این کتاب مال من است.	This book is mine.
Your	Yours	مال تو/شما	آیا این خودکار مال شماست؟	Is this pen yours?
His	His	مال او (مذکر)	ماشین مال اوست.	The car is his.
Her	Hers	مال او (مؤنث)	کیف مال اوست.	The bag is hers.
Its	Its	مال آن	گربه پنجه‌اش را لیسید.	The cat licked its paw.
Our	Ours	مال ما	این خانه مال ماست.	This house is ours.
Their	Theirs	مال آن‌ها	آن دوچرخه‌ها مال آن‌هاست.	Those bikes are theirs.

ضمایر در انگلیسی

4. ضمایر انعکاسی (Reflexive Pronouns)

زمانی که فاعل و مفعول یک عمل در جمله یکی باشند، از ضمایر انعکاسی (Reflexive Pronouns) استفاده می‌شود. این ضمایر به خود فاعل اشاره می‌کنند و تأکید می‌کنند که خود فاعل، انجام‌دهنده و دریافت‌کننده عمل است. برای مثال، در جمله «او خودش را در آینه دید»، «خودش» یک ضمیر انعکاسی است که نشان می‌دهد «او” هم کسی است که می‌بیند و هم کسی است که دیده می‌شود.

**Myself** (خودم): I hurt myself
**Yourself** (خودت): Be yourself
**Himself** (خودش – مذکر): He cut himself
**Herself** (خودش – مؤنث): She introduced herself
**Itself** (خودش – غیرجاندار): The door closed itself
**Ourselves** (خودمان): We enjoyed ourselves
**Themselves** (خودشان): They prepared themselves

5. ضمیر موصولی انگلیسی (Relative Pronouns)

ضمایر موصولی (Relative Pronouns) برای ربط دادن دو جمله یا عبارت به کار می‌روند و اطلاعات بیشتری درباره یک اسم یا ضمیر در جمله اصلی ارائه می‌دهند. این ضمایر جملات وصفی (Relative Clauses) را آغاز می‌کنند. در واقع، ضمیر موصولی مانند یک پل عمل می‌کند که اطلاعات اضافی و مرتبط را به فاعل یا مفعول جمله وصل می‌کند، بدون اینکه نیاز به تکرار آن کلمه باشد. این کار به روان‌تر شدن و انسجام بیشتر متن کمک می‌کند.

Relative Pronoun	Usage	Example	Translation
Who	For people (subject)	The man who called you.	مردی که با شما تماس گرفت.
Whom	For people (object)	The person whom I met.	شخصی که با او ملاقات کردم.
Which	For objects and animals	The book which I bought.	کتابی که خریدم.
That	For people and objects	The house that we visited.	خانه‌ای که بازدید کردیم.
Whose	For possession	The girl whose bag was stolen.	دختری که کیفش دزدیده شد.

افعال کمکی انگلیسی (Auxiliary Verbs)

«فعل کمکی» فعلی است که به فعل اصلی کمک می‌کند تا زمان، منفی یا سوالی بودن جمله را مشخص کند. افعال کمکی be, do, have اصلی‌ترین افعال کمکی در انگلیسی هستند.

فعل کمکی Be

زمان حال	زمان گذشته	فاعل	مثال حال	ترجمه مثال حال	مثال گذشته	ترجمه مثال گذشته
Am	Was	I	I am happy.	من خوشحال هستم	I was tired.	من خسته بودم.
Are	Were	You/We/They	You are smart.	تو باهوش هستی.	They were here.	آنها اینجا بودند.
Is	Was	He/She/It	She is beautiful.	او زیباست.	He was sick.	او بیمار بود.

do – does – did در انگلیسی

یکی از مهم‌ترین موضوعات گرامری که دانش‌آموزان با آن مشکل دارند، تفاوت do، does و did است. مشکل اصلی در استفاده از do, does و did این است که زبان‌آموزان اغلب در تشخیص زمان جمله (حال ساده یا گذشته ساده) و همچنین در مطابقت دادن فعل کمکی با فاعل مناسب دچار اشتباه می‌شوند.

تفاوت do و does در زمان حال ساده: Do برای ضمایر I, You, We, They و اسامی جمع به کار می‌رود، در حالی که does برای ضمایر He, She, It و اسامی مفرد استفاده می‌شود. این اشتباه رایج باعث می‌شود که جملات از لحاظ گرامری نادرست به نظر برسند. برای مثال، به‌جای “He does his homework”، ممکن است گفته شود “He do his homework” که اشتباه است.
استفاده از did در زمان گذشته ساده: Did برای همه فاعل‌ها در زمان گذشته ساده به کار می‌رود و در این حالت، فعل اصلی به شکل ساده (مصدر بدون to) بازمی‌گردد. یک اشتباه رایج این است که فعل اصلی را نیز به حالت گذشته نگه می‌دارند، مثلاً “Did you went there” به‌جای “Did you go there”. این ترکیب اشتباه، یکی از رایج‌ترین خطاهای گرامری است.
نحوه ساخت جملات منفی و سوالی: زبان‌آموزان گاهی فراموش می‌کنند که در جملات منفی و سوالی با do/does/did، فعل اصلی باید به شکل پایه خود برگردد. به عنوان مثال، در جمله منفی “She doesn’t speaks French”، فعل “speaks” اشتباه است و باید به “speak” تبدیل شود.برای به خاطر سپردن تفاوت‌های do، does و did و نکات مربوط به آن‌ها، می‌توانید از تکنیک “داستانک گرامری” استفاده کنید:

تکنیکی برای به خاطر سپردن Do, Does و Did

تصور کنید افعال کمکی do، does و did اعضای یک خانواده هستند که قرار است در مهمانی‌های مختلف شرکت کنند.

زمان حال ساده: مهمانی «هدیه بده!»
- Do (آقای Do): آقای Do خیلی مهربان و اجتماعی است. او همیشه با دوستان قدیمی و گروهی (I, You, We, They و اسم‌های جمع) به مهمانی می‌رود. وقتی او می‌آید، فعل اصلی (مثلاً eat) تغییر نمی‌کند و همان‌طور ساده می‌ماند. یادمان باشد که او “do” می‌کند و «هیچ چیز اضافه» ندارد.
- Does (خانم Does): خانم Does کمی رسمی‌تر و خاص‌تر است. او فقط با افراد خاص و تنها (He, She, It و اسم‌های مفرد) به مهمانی می‌آید. اما او یک ویژگی جالب دارد: وقتی خانم Does (که خودش «es» دارد) به مهمانی می‌آید، از فعل اصلی انتظار دارد که «es» خودش را به او بدهد و خودش ساده (مثل speak به جای speaks) بماند. مثل اینکه می‌گوید: «من ‘es’ دارم، تو لازم نیست داشته باشی!»
زمان گذشته ساده: مهمانی “یادش بخیر!”
- Did (آقا Did): آقای Did بزرگ‌تر خانواده است و خاطرات زیادی از گذشته دارد. او با همه (I, You, We, They, He, She, It و همه اسم‌ها) به مهمانی می‌آید. وقتی آقا Did به مهمانی می‌آید و شروع به تعریف کردن از گذشته می‌کند (جمله منفی یا سوالی)، به فعل اصلی می‌گوید: «من خودم علامت گذشته (did) هستم، تو دیگه لازم نیست خودت رو به شکل گذشته دربیاری، به شکل ساده بیا تا همه متوجه بشن که من دارم از گذشته حرف می‌زنم.» پس فعل اصلی همیشه به شکل ساده (go به جای went) برمی‌گردد.

خلاصه کلیدواژه‌ها برای یادآوری:

Do: اجتماعی، با گروه‌ها، فعل اصلی ساده، بدون «s/es»
Does: خاص، با تکی‌ها، فعل اصلی ساده (با پس دادن «s/es» به Does)
Did: با همه، گذشته، فعل اصلی همیشه ساده (چون Did خودش علامت گذشته است)

فهرست افعال کمکی انگلیسی

با این داستانک، هر بار که می‌خواهید از do، does یا did استفاده کنید، می‌توانید به یاد بیاورید که کدام یک از اعضای خانواده با چه کسانی به مهمانی می‌رود و چه انتظاری از فعل اصلی دارد.

Auxiliary Verb	Tense	Subject	Positive Example	Negative Example	Question Example
Do	Simple Present	I/You/We/They	I do my homework.	I don’t like tea.	Do you speak English?
Does	Simple Present	He/She/It	She does her work.	He doesn’t play.	Does she cook well?
Did	Simple Past	All Subjects	They did their best	We didn’t go out.	Did you see him?

فعل کمکی Have

فعل کمکی Have/Has/Had برای ساخت زمان‌های کامل (Perfect Tenses) در انگلیسی به کار می‌رود. این فعل نشان‌دهنده عملی است که در گذشته شروع شده و اثر آن تا زمان حال یا نقطه‌ای در گذشته ادامه داشته است.

Have: برای ضمایر I, You, We, They و اسامی جمع در زمان حال کامل استفاده می‌شود.
Has: برای ضمایر He, She, It و اسامی مفرد در زمان حال کامل استفاده می‌شود.
Had: برای تمام فاعل‌ها در زمان گذشته کامل (Past Perfect) به کار می‌رود و نشان‌دهنده عملی است که قبل از عمل دیگری در گذشته به پایان رسیده است.

فعل کمکی	فاعل	جمله مثالی	ترجمه فارسی
Have	I/You/We/They	I have finished my work.	من کارم را تمام کرده‌ام.
Has	He/She/It	She has arrived.	او رسیده است.
Had	All Subjects	They had left before I came.	آن‌ها قبل از اینکه من بیایم رفته بودند.

کاربرد افعال کمکی در سوالی و منفی کردن با افعال کمکی

افعال کمکی در سوالی کردن و منفی کردن جملات به کمک ما می‌آیند.

ساخت جملات منفی

فرمول: فاعل + فعل کمکی + not + فعل اصلی + بقیه جمله

مثال‌ها:

I do not (don’t) like coffee
She does not (doesn’t) speak French
We are not (aren’t) ready
They did not (didn’t) come yesterday

ساخت جملات سوالی

فرمول: فعل کمکی + فاعل + فعل اصلی + بقیه جمله + ؟

مثال‌ها:

Do you like pizza?
Does he work here?
Are they coming tonight?
Did you watch the movie?

افعال کمکی مدال (Modal Auxiliary Verbs)

افعال کمکی مدال برای بیان احتمال، توانایی، اجازه و الزام استفاده می‌شوند:

**Can/Could**: توانایی و اجازه (می‌توانم/می‌توانستم)
**May/Might**: احتمال و اجازه مؤدبانه (ممکن است)
**Must**: الزام قوی (باید)
**Should**: پیشنهاد و توصیه (باید)
**Will/Would**: آینده و تمایل (خواهد/می‌خواست)

اشتباهات رایج در ضمایر و افعال کمکی

رایج‌ترین اشتباهات:

استفاده غلط از do/does

❌ He do his homework✅ He does his homework

اشتباه در ضمیر ملکی و صفت ملکی

❌ This book is my✅ This book is mine

استفاده نادرست از ضمیر انعکاسی

❌ Me and him went to school✅ He and I went to school

اشتباه در فعل کمکی با زمان گذشته

❌ Did you went there

✅ Did you go there

چند تمرین عملی

تمرین 1: جای خالی را با ضمیر مناسب پر کنید

Sarah is a teacher. _____ works at a school. (She/Her/Hers)
This pen belongs to me. It’s _____. (my/mine/me)
The children enjoyed _____ at the park. (them/their/themselves)
The book _____ you lent me was interesting. (who/which/whom)

تمرین 2: جملات زیر را منفی کنید

I like chocolate. → _____
She speaks Spanish. → _____
They went to the cinema. → _____
We are ready. → _____

پاسخ تمرین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها:

تمرین 1: 1-She, 2-mine, 3-themselves, 4-which

تمرین 2: 1-I don’t like chocolate, 2-She doesn’t speak Spanish, 3-They didn’t go to the cinema, 4-We are not ready

جمع‌بندی درس ضمایر و افعال کمکی

در این درس جامع با تمامی انواع ضمیر در انگلیسی شامل ضمایر شخصی، ملکی، مفعولی، انعکاسی و موصولی آشنا شدید. همچنین افعال کمکی انگلیسی از جمله be، do، have و افعال مدال را بررسی کردیم.

نکات کلیدی این درس:

ضمایر جای اسم‌ها می‌آیند و جملات را ساده‌تر می‌کنند؛
افعال کمکی برای ساخت زمان‌ها، جملات منفی و سوالی ضروری هستند؛
تفاوت do, does, did در فاعل و زمان جمله است؛
تمرین مداوم کلید یادگیری این موضوعات است.

برای تسلط کامل بر گرامر انگلیسی و مکالمه روزمره، در دوره آموزش زبان لرنووا شرکت کنید. با روش‌های نوین و تمرین‌های عملی، زبان انگلیسی را از پایه تا پیشرفته یاد بگیرید.